W trakcie zabiegów leczniczych wykorzystuję elementy poniższych terapii oraz różnorodne techniki masażu.
Funkcjonalna terapia trzewi
Metoda ta wywodzi się ze Starosłowiańskiego Masażu Brzucha, czyli manualnej terapii jamy brzusznej opartej na starosłowiańskiej medycynie naturalnej. Zbadana przez lekarzy m.in dr Ogułowa z Moskwy, nauczana na uniwersytetach, powszechnie stosowana metoda oparta na uciskach jamy brzusznej. Łatwo stosowana jako autoterapia.
Funkcjonalna terapia trzewi bazuje na SMB, została wzbogacona o techniki koherencji serca (https://www.heartmath.org/), techniki ześrodkowania i mikronaprężenia.
Istotą tej terapii jest rozluźnienie napięć pomiędzy poszczególnymi narządami jamy brzusznej a:
- autonomicznymi układem nerwowym
- kręgosłupem na całym przebiegu
- wszystkimi stawami obwodowymi
- receptorami na stopie
Koherencja serca wraz z techniką ześrodkowania daje terapeucie w kontekście pracy z pacjentem:
- zwiększenie ciepłoty rąk
- podniesienie własnego potencjału elektromagnetycznego
- uczucie spokoju i ukojenia
Badania oraz doświadczenie nauczycieli metody wskazuje, że jest to odczuwalne dla pacjentów i niezwykle pomocne również przy emocjonalnym aspekcie pracy na jamie brzusznej.
Palpacja choć bywa głęboka, jest delikatna, a sama metoda bezbolesna.
Przyczyny dysfunkcji układu pokarmowego, w których szczególnie pomocna jest taka praca:
- przykurcze struktur narządów jamy brzusznej (mięśni gładkich, krezek, więzadeł i połączeń międzykrezkowych, otrzewnej)
- zaburzenia cyrkulacji płynów ustrojowych
- zaburzenia pracy neuronów układu nerwowego jamy brzusznej-mózg trzewny
- zaburzenia emocjonalne
Korzyści:
- poprawa perystaltyki i wypróżniania
- poprawa trawienia, redukcja gazów
- swobodny przepływ żółci
- regulacja napięcia w jamie brzusznej
- wsparcie procesów detoksykacji organizmu
- poprawa ukrwienia, odżywienia i regeneracji
- wsparcie procesów odchudzania
Istnieją przeciwwskazania do tego typu terapii. Są to m.in.:
- choroby nowotworowe
- ostra choroba jamy brzusznej
- choroba zakrzepowa
- krwotoki wewnętrzne i świeże rany w obrębie jamy brzusznej
- wczesna ciąża i zagrożona
- ostra gruźlica
- choroby infekcyjne z wysoką temp.
- owrzodzenia przewodu pokarmowego
- choroby psychiczne
Pinoterapia
Pinoterapia jest jedną z bardziej skutecznych metod wykorzystywanych w leczeniu dolegliwości bólowych, łagodzeniu skutków urazów oraz leczeniu lub wspomaganiu leczenia blizn, wielu schorzeń ortopedycznych i neurologicznych. Metoda ta jest częścią koncepcji Medycyny Manualnej dr Radka Składowskiego, w dużym stopniu bazuje na planowym wyzwalaniu określonych odczynów lub odruchów związanych np. z funkcją receptywną powięzi. Zakorzeniona jest w neurofizjologii, biomechanice, klasycznej ortopedii, i zdobyczach szeroko pojętej terapii manualnej.
Przy pomocy mosiężnych lub coraz częściej stalowych gwoździ, zwanych pinami, oraz „noży” – katów – uciska i stymuluje się określone punkty lub strefy na ciele, bez przebijania ciągłości skóry. Umiejętnie zadany bodziec w odpowiedniej lokalizacji ma na celu zniesienie patologii występującej w zakresie jednego lub kilku układów regulacyjnych.
Przykładowe „cele”, które obiera terapeuta to m.in. punkty piezoaktywne bogato unerwione nocy- i proprioceptywnie, mięśnie i/lub przedziały powięziowe przejawiające zaburzenie cyrkulacji płynów w ich obszarze, strefy tzw. lipodynii (kolokwialnie zwanych „ośmiornicami”) przejawiające się wyraźnym zagęszczeniem tkanki łącznej podskórnej.
W efekcie procesów patologicznych toczących się w poszczególnych układach regulacyjnych pojawiać się może m.in. charakterystyczny ból, ograniczenia ruchomości czy spadek siły mięśniowej. Pinoterapia poprzez odczynowe i/lub odruchowe odwrócenie procesów patologicznych tworzy w organizmie warunki do regeneracji i powrotu do zdrowia.
Dla kogo pinoterapia?
Metoda ta znakomicie sprawdzi się przy leczeniu wszelkich schorzeń neurologicznych i ortopedycznych, takich jak bóle mięśniowo-powięziowe, bóle głowy, kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego oraz stany pooperacyjne i pourazowe i ograniczenia ruchu w stawach.
Pinoterapia jest świetna w usprawnianiu blizn, również po cesarskim cięciu, w polineuropatii (zespołu uszkodzenia nerwów obwodowych), przy stwardnieniu rozsianym (SM), udarach niedokrwiennych, parkinsonizmie wszelkich bólach o podłożu neurologicznym. Część technik może wywierać pośredni pozytywne wpływ na trawienie i gospodarkę hormonalną.
Więcej o metodzie: https://www.acusmed.pl/blog/pinoterapia-technika-terapii-manualnej/
Suche igłowanie
Suche igłowanie (Dry Needling) to technika leczenia wykorzystująca cienkie igły akupunkturowe do rozluźniania punktów maksymalnego napięcia mięśnia. To skuteczna terapia stosowana podczas wielu dolegliwości związanych z układem szkieletowym i motorycznym. Wykorzystywana jest również w przypadku różnorodnych schorzeń tj, łokieć tenisisty, bark zamrożony, zespół cieśni nadgarstka.
W igłoterapii najważniejszym aspektem jest umiejętność palpacji oraz znajomość anatomii.
Celem igłowania jest likwidacja tzw. MPS, czyli zespołu bólu mięśniowo-powięziowego. Suche igłowanie często mylone jest z akupunkturą. Natomiast jedynym podobieństwem obu pojęć jest wykorzystanie tych samych narzędzi tj. igły do akupunktury. W tej metodzie nakłuwa się głównie punkty spustowe, ścięgna, blizny, zwapnienia, zrosty tkankowe, więzadła, a nawet łąkotkę.
Więcej o metodzie: https://www.acusmed.pl/blog/?post_type=product&s=suche+ig%C5%82owanie
Do najczęstszych przyczyn powstawania punktów spustowych zalicza się:
- stany nadmiernego przeciążenia struktur mięśniowych
- postępujące zmiany zwyrodnieniowe stawów
- zaburzenia pracy lub schorzenia narządów wewnętrznych
- długotrwały stres i napięcie układu nerwowego
- przebyte już urazy czy zabiegi operacyjne
- niewłaściwa dieta (niedobory magnezu, potasu czy witamin z grupy B)
Przeciwwskazania:
- choroby psychiczne
- stany zapalne i infekcje skórne
- obecność zmian dermalnych np. cyst, guzów, otwartych ran, żylaków
- stosowanie leków przeciwbólowych bezpośrednio przed zabiegiem
- strach przed wkłuciem igły
- zaburzenia krzepliwości krwi
Bańka chińska
Leczenie bańkami jest prastarą metodą usuwania toksyn z organizmu, a początków jej leczenia można doszukiwać się już w poczynaniach człowieka pierwotnego, wzorowanych na postępowaniu zwierząt – próbowano oczyszczać rany za pomocą ssania, co miało na celu usunięcie wszystkich zanieczyszczeń i substancji szkodliwych. Usta człowieka zastąpiono bańkami z bydlęcych rogów.
Terapia próżniowa była niezwykle popularna i w Mezopotamii, i w Egipcie, a także w starożytnej Grecji. Baniek używano do leczenia miejscowych infekcji ropnych oraz do przeciwdziałania zastojom krwi. W późniejszych czasach stawianie baniek, jako niezwykle skuteczna metoda leczenia wielu dolegliwości pojawiło się w rozmaitych zielnikach, które szczegółowo opisywały jak je stosować, aby przyniosły należyty efekt.
Bańki chińskie są pomocne w leczeniach przeziębień, rwie kulszowej, bólach mięśniowych związanych z niedoborem albo zastojem energii Qi. Świetnie poprawiają krążenie i są skuteczną bronią w walce z cellulitem i dolegliwościami tkanki łącznej i mięśniowej.
Bańki sprawdzą się w walce z chorobami płuc, przy czym, działanie bańkami w ostrych stanach zapalnych nie jest wskazane. Bańki nie będą również skuteczne w przypadku zmian strukturalnych w stawach i strukturach kostnych, nie stosuje się ich u kobiet w ciąży, przy otwartych ranach, przy zaburzeniach krzepliwości krwi, przy nowotworach, żylakach, w okolicach serca, przy zaniku mięśni i u osób wychudzonych i wyczerpanych fizycznie.
Masaż bańką chińską ma działanie relaksujące i lecznicze. Świetnie sprawdzi się u osób zestresowanych, przemęczonych, znakomicie sprawdzi się w kosmetologii, poprawiając krążenie i odżywienie tkanek. Modeluje sylwetkę i sprawia, że preparaty kosmetyczne lepiej działają, niemniej należy pamiętać, że nic nie zastąpi aktywności fizycznej, picia odpowiedniej ilości wody i wartościowego jedzenia. To zabieg dla osób, które dbają o swoje ciało.