Zabiegi lecznicze

Funkcjonalna terapia trzewi

Metoda ta wywodzi się ze Starosłowiańskiego Masażu Brzucha, czyli manualnej terapii jamy brzusznej opartej na starosłowiańskiej medycynie naturalnej. Zbadana przez lekarzy m.in dr Ogułowa z Moskwy, nauczana na uniwersytetach, powszechnie stosowana metoda oparta na uciskach jamy brzusznej. Łatwo stosowana jako autoterapia.

Funkcjonalna terapia trzewi bazuje na SMB, została wzbogacona o techniki koherencji serca (https://www.heartmath.org/), techniki ześrodkowania i mikronaprężenia.

Istotą tej terapii jest rozluźnienie napięć pomiędzy poszczególnymi narządami jamy brzusznej a:

  • autonomicznymi układem nerwowym
  • kręgosłupem na całym przebiegu
  • wszystkimi stawami obwodowymi
  • receptorami na stopie

Koherencja serca wraz z techniką ześrodkowania daje terapeucie w kontekście pracy z pacjentem:

  • zwiększenie ciepłoty rąk
  • podniesienie własnego potencjału elektromagnetycznego
  • uczucie spokoju i ukojenia

Badania oraz doświadczenie nauczycieli metody wskazuje, że jest to odczuwalne dla pacjentów i niezwykle pomocne również przy emocjonalnym aspekcie pracy na jamie brzusznej.

Palpacja choć bywa głęboka, jest delikatna, a sama metoda bezbolesna.

Przyczyny dysfunkcji układu pokarmowego, w których szczególnie pomocna jest taka praca:

  • przykurcze struktur narządów jamy brzusznej (mięśni gładkich, krezek, więzadeł i połączeń międzykrezkowych, otrzewnej)
  • zaburzenia cyrkulacji płynów ustrojowych
  • zaburzenia pracy neuronów układu nerwowego jamy brzusznej-mózg trzewny
  • zaburzenia emocjonalne

Korzyści:

  • poprawa perystaltyki i wypróżniania
  • poprawa trawienia, redukcja gazów
  • swobodny przepływ żółci
  • regulacja napięcia w jamie brzusznej
  • wsparcie procesów detoksykacji organizmu
  • poprawa ukrwienia, odżywienia i regeneracji
  • wsparcie procesów odchudzania

Istnieją przeciwwskazania do tego typu terapii. Są to m.in.:

  • choroby nowotworowe
  • ostra choroba jamy brzusznej
  • choroba zakrzepowa
  • krwotoki wewnętrzne i świeże rany w obrębie jamy brzusznej
  • wczesna ciąża i zagrożona
  • ostra gruźlica
  • choroby infekcyjne z wysoką temp.
  • owrzodzenia przewodu pokarmowego
  • choroby psychiczne

Pinoterapia

Pinoterapia jest jedną z bardziej skutecznych metod wykorzystywanych w leczeniu dolegliwości bólowych, łagodzeniu skutków urazów oraz leczeniu lub wspomaganiu leczenia blizn, wielu schorzeń ortopedycznych i neurologicznych. Metoda ta jest częścią koncepcji Medycyny Manualnej dr Radka Składowskiego, w dużym stopniu bazuje na planowym wyzwalaniu określonych odczynów lub odruchów związanych np. z funkcją receptywną powięzi. Zakorzeniona jest w neurofizjologii, biomechanice, klasycznej ortopedii, i zdobyczach szeroko pojętej terapii manualnej.

Przy pomocy mosiężnych lub coraz częściej stalowych gwoździ, zwanych pinami, oraz „noży” – katów – uciska i stymuluje się określone punkty lub strefy na ciele, bez przebijania ciągłości skóry. Umiejętnie zadany bodziec w odpowiedniej lokalizacji ma na celu zniesienie patologii występującej w zakresie jednego lub kilku układów regulacyjnych.

Przykładowe „cele”, które obiera terapeuta to m.in. punkty piezoaktywne bogato unerwione nocy- i proprioceptywnie, mięśnie i/lub przedziały powięziowe przejawiające zaburzenie cyrkulacji płynów w ich obszarze, strefy tzw. lipodynii (kolokwialnie zwanych „ośmiornicami”) przejawiające się wyraźnym zagęszczeniem tkanki łącznej podskórnej.

W efekcie procesów patologicznych toczących się w poszczególnych układach regulacyjnych pojawiać się może m.in. charakterystyczny ból, ograniczenia ruchomości czy spadek siły mięśniowej. Pinoterapia poprzez odczynowe i/lub odruchowe odwrócenie procesów patologicznych tworzy w organizmie warunki do regeneracji i powrotu do zdrowia.

Dla kogo pinoterapia?

Metoda ta znakomicie sprawdzi się przy leczeniu wszelkich schorzeń neurologicznych i ortopedycznych, takich jak bóle mięśniowo-powięziowe, bóle głowy, kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego oraz stany pooperacyjne i pourazowe i ograniczenia ruchu w stawach.

Pinoterapia jest świetna w usprawnianiu blizn, również po cesarskim cięciu, w polineuropatii (zespołu uszkodzenia nerwów obwodowych), przy stwardnieniu rozsianym (SM), udarach niedokrwiennych, parkinsonizmie wszelkich bólach o podłożu neurologicznym. Część technik może wywierać pośredni pozytywne wpływ na trawienie i gospodarkę hormonalną.
Więcej o metodzie: https://www.acusmed.pl/blog/pinoterapia-technika-terapii-manualnej/

Suche igłowanie

Suche igłowanie (Dry Needling) to technika leczenia wykorzystująca cienkie igły akupunkturowe do rozluźniania punktów maksymalnego napięcia mięśnia. To skuteczna terapia stosowana podczas wielu dolegliwości związanych z układem szkieletowym i motorycznym. Wykorzystywana jest również w przypadku różnorodnych schorzeń tj, łokieć tenisisty, bark zamrożony, zespół cieśni nadgarstka.
W igłoterapii najważniejszym aspektem jest umiejętność palpacji oraz znajomość anatomii.

Celem igłowania jest likwidacja tzw. MPS, czyli zespołu bólu mięśniowo-powięziowego. Suche igłowanie często mylone jest z akupunkturą. Natomiast jedynym podobieństwem obu pojęć jest wykorzystanie tych samych narzędzi tj. igły do akupunktury. W tej metodzie nakłuwa się głównie punkty spustowe, ścięgna, blizny, zwapnienia, zrosty tkankowe, więzadła, a nawet łąkotkę.
Więcej o metodzie: https://www.acusmed.pl/blog/?post_type=product&s=suche+ig%C5%82owanie

Do najczęstszych przyczyn powstawania punktów spustowych zalicza się:

  • stany nadmiernego przeciążenia struktur mięśniowych
  • postępujące zmiany zwyrodnieniowe stawów
  • zaburzenia pracy lub schorzenia narządów wewnętrznych
  • długotrwały stres i napięcie układu nerwowego
  • przebyte już urazy czy zabiegi operacyjne
  • niewłaściwa dieta (niedobory magnezu, potasu czy witamin z grupy B)

Przeciwwskazania:

  • choroby psychiczne
  • stany zapalne i infekcje skórne
  • obecność zmian dermalnych np. cyst, guzów, otwartych ran, żylaków
  • stosowanie leków przeciwbólowych bezpośrednio przed zabiegiem
  • strach przed wkłuciem igły
  • zaburzenia krzepliwości krwi

Bańka chińska

Leczenie bańkami jest prastarą metodą usuwania toksyn z organizmu, a początków jej leczenia można doszukiwać się już w poczynaniach człowieka pierwotnego, wzorowanych na postępowaniu zwierząt – próbowano oczyszczać rany za pomocą ssania, co miało na celu usunięcie wszystkich zanieczyszczeń i substancji szkodliwych. Usta człowieka zastąpiono bańkami z bydlęcych rogów.

Terapia próżniowa była niezwykle popularna i w Mezopotamii, i w Egipcie, a także w starożytnej Grecji. Baniek używano do leczenia miejscowych infekcji ropnych oraz do przeciwdziałania zastojom krwi. W późniejszych czasach stawianie baniek, jako niezwykle skuteczna metoda leczenia wielu dolegliwości pojawiło się w rozmaitych zielnikach, które szczegółowo opisywały jak  je stosować, aby przyniosły należyty efekt.

Bańki chińskie są pomocne w leczeniach przeziębień, rwie kulszowej, bólach mięśniowych związanych z niedoborem albo zastojem energii Qi. Świetnie poprawiają krążenie i są skuteczną bronią w walce z cellulitem i dolegliwościami tkanki łącznej i mięśniowej.

Bańki sprawdzą się w walce z chorobami płuc, przy czym, działanie bańkami w ostrych stanach zapalnych nie jest wskazane. Bańki nie będą również skuteczne w przypadku zmian strukturalnych w stawach i strukturach kostnych, nie stosuje się ich u kobiet w ciąży, przy otwartych ranach, przy zaburzeniach krzepliwości krwi, przy nowotworach, żylakach, w okolicach serca, przy zaniku mięśni i u osób wychudzonych i wyczerpanych fizycznie.

Masaż bańką chińską ma działanie relaksujące i lecznicze. Świetnie sprawdzi się u osób zestresowanych, przemęczonych, znakomicie sprawdzi się w kosmetologii, poprawiając krążenie i odżywienie tkanek. Modeluje sylwetkę i sprawia, że preparaty kosmetyczne lepiej działają, niemniej należy pamiętać, że nic nie zastąpi aktywności fizycznej, picia odpowiedniej ilości wody i wartościowego jedzenia. To zabieg dla osób, które dbają o swoje ciało.

Sprawdź ceny

Scroll to Top